Nokto kaj poeto

Nokto venis kun spir'
de lascive osceda intimo
kaj per flustra konspir'
min delogas al lito-inklino.

Nokto venis al mi,
kaj en varman ripozon entrenas.
Sed mi dormi en chi
tarda horo ech tute ne emas.

Nokto -  ruza virin’,
volvas min per tenaca tenebro.
“Lasu nur kisi vin!“ –
min karesas  insida tenero.

Nokto, iru vi for
kaj per mola kuseno ne logu!
Min atendas labor’!
Al aliu volupti provoku!

Nokto - puta amor' -,
portu for de mi tedan dormemon!
Devas mi ghis auror’
krei novan, plibelan poemon.

(2006)


Рецензии