Яднайцеся браце ў горы і ў шчасці,
Адзіства, сваё, ушануйце для унукаў,
Разумным, веды свае перадайце,
Каб менш засталося пытанняў і чутак!
Пра то... як, мы, жылі і хлеб здабывалі,
З праўдай змагаліся, крыжы вырывалі,
Роднай старонкі багацце ўсё зрабавалі,
Аб поўным знішчэнні, думкі трымалі!
Як, мы... усім пустое данесці хацелі,
Як мы ,“отморозки”, на плошах стаялі,
Мовай сваей “непопулярной” з табой размаўлялі,
Ад слова “прикольно” ў думках знікалі...
Яднайцеся браце горы шчасц!
© Copyright: Евгений Пешко, 2011
Свидетельство о публикации №111011209402
Свидетельство о публикации №111011209402
Рецензии