Хлопнулі дзверы-
Вецер у госці.
З цёплай кватэры
Знікнула штосьці.
Ціхія крокі.
Рып масніцы
Што не успомню-
Ноччу прысніцца.
Цяжка згадзіцца
З ветраным госцем :
Што, каб не біцца-
Пачуццямі помсцім.
А на падлозе,
Ўсе мае мары.
Вершы у стосе,
Свечкі агарак.
Ўсё мае сэнс,
Адпаведнасць да ісцін.
Вершы згараюць
Восеньскім лісцем...
Вершы згараюць
© Copyright: Екатерина Дорогонько, 2010
Свидетельство о публикации №110121306710
Свидетельство о публикации №110121306710
Рецензии