Дзяц нства

ДЗЯЦІНСТВА.

У акенцы,дзе дзяцінства гуляе
за люстэркам нябёсы блакітныя...
адзінота з вачамі бялявымі
устрывожыць імгненні забытыя.

Я дзіўлюся ў прасторы бясконцыя,
нібы вецер трывожыць калоссе,
сагравае вялізнае сонца,
што з дзяцінства ў нас засталося.
19,03,08


Рецензии