Радз ма
Адчуваю натхненне,
Быццам недзе у сэрцы звініць цішынёй
Ад пакуты тваёй пазбаўленне,
Пазбаўленне ад крыўды тваёй.
Я жыццё, я Радзіма!
Колькі гразі ў душы за гардзінай павек...
А стагоддзі ляцяць, як гадзіна.
Ты імгненне, ты кропка на далоні маёй, чалавек.
27,12,08
Свидетельство о публикации №110112303798