Не крыўдзі ноч сваю знарок...
Яна чакала ж свайго часу,
Прыйсці на змену, як прарок,
Змясціўшы дзень з яго пасады.
Яна прыйшла, каб ты спынілася...
Стаміўшыся, прылегла адпачыць,
Каб тваё сэрдца даўжэй білася,
І думкі злыя адпусціць.
Не крыўдзі ноч, даверся ёй...
Хай будзе так, як хоча сон!
Не трэба здзекаў над сабой,
Свабоду дорыць толькі ён.
Не кры дз ноч сваю знарок..
© Copyright: Евгений Пешко, 2010
Свидетельство о публикации №110111300456
Свидетельство о публикации №110111300456
Рецензии