Ветер

Ветер влетел через улицы,
Пыль во дворе крутанул.
-Верь,что желание сбудется!,-
Ласково в уши шепнул.

И,наслаждаясь забавою,
Перемахнул частокол,
Словом обмолвился с травами
И огородом ушел.

Ржи,до земли зацелованной,
Сплёл колоски,причесал,
Лаской пшеницы балованный,
Вольным простором летал.

Леса увидев чудесного
Строгий,таинственный лик,
Словно боясь неизвестного,
Смолк,успокоился,сник.

Оригинал

Ўладзімір Жылка

ВЕЦЕР

Вецер ўварваўся праз весніцы,
Пыл на дварэ крутануў.
«Вер, што жаданае здзейсніцца»
Ласцячы вуха, шапнуў.

Шпаркі і смелы ў захопленні,
Лёгка праскочыў праз плот,
Штось зашумеў між каноплямі,
Борзда мінуў агарод.

Там жа, дзе жыта з пшаніцаю
Спеляць свае каласы,
Блытаў, віхрыўся дурніцаю
І перабег на аўсы.

Лесу пабачыўшы цёмнага
Хмура-задумны аблік,
Быццам спужаўся таёмнага,
Сцішыўся, зменшыўся, знік...

1922


Рецензии