малюе восень рыскамi сумнымi

Рецензия на «Рисует осень...» (Мария Магдалена Костадинова)

малюе восень
рыскамі пастэльнымі,
сумнымі,
на тыдня палатне
імгненні тыя
пяшчотнацю прыгожай...

сцяжынку ціхую,
ў часе што згубілась,
i колерамi цёплымі
засланую,
кастрычнік-месяц зноўку
адкрывае да цябе...

Мілаваннем восеньскім
зноў каханне
вяртаецца і кропелькі
дажджу халоднага
мне ласкавыя словы
нашапталi...

апалая лістота
дыханнем цёплым
тваіх вуснаў
на сшытке белым,
з мінулага вярнулася,
пяшчотны верш дапісвае iзноу...

(Перевод на белорусский)


Оригинал.

Рисует осень...
Мария Магдалена Костадинова
http://www.stihi.ru/2010/10/28/621

МУЗИКА
http://www.youtube.com/watch?v=-EQ6eHeBrhM&feature=related
Sad Violin


Спасибо Светлане Шиманской за прекрасный плэйкаст...
http://www.stihi.ru/avtor/vladmirarich


Рисува есента...

рисува есента
пак със щрихи тъжни,
пастелни,
по платното на дните
онези спомени
красиви и нежни..
 
от времето сякаш
потулена,
пътеката тиха
с топли багри постлана,
отново октомври
към тебе отваря..

с милувка есенна
пак любовта
се завръща
и дъждът хладен
с капчици ситни
думи гальовни нашепва..

листи стелещи се
с дъх топъл
от твоите устни
върху страници бели,
от някога останали,
стих нежен дописват..

===================

Рисует осень
перевод Мария Магдалена

рисует осень
штрихами грустными,
пастельными
на полотне дней
те мгновения
красивые и нежные..

тропинку тихую,
во времени затерянную,
красками теплыми
застланную,
опять октябрь
к тебе открывает..

милованием осенним
вновь любовь
возвращается и капельки 
дождя холодного
мне слова 
нашептают ласковые..

листья опавшие
дыханием теплым
твоих губ
на страницах белых,
из прошлого остались,
стих нежный дописывают...