Тацьцяне
Людзям цяпло даеш.
Шчодрасьць твая бяз дна.
Чуласьць твая бязь меж.
Табе ня холадна..?
Ты, як быццам, пажар.
Толькі з адталых сьцен
шэры і шэры пар
і нічога ўзамен.
А ты ўсяроўна грэй!
Сьветлай будзь, як вясна.
ЛЮдзям стане цяплей.
Табе ня холадна...
Ты добрая.
1981г.
Свидетельство о публикации №110102309320