Казiмiрыуся рыфмамi вершык

"І пчаліліся даўнія гукі,
Калі ты іх хацела суняць.
Апякала маланка рукі
Разам з перыйкай птушанят...

...У забор'і і там у заніўі...
          (Казімір Камейша)

І пчаліліся хатнія гукі,
І вульіліся хаты сяла,
І сяліліся пчольныя рукі,
Калі ты птушанё узяла.

Казімірыўся рыфмамі вершык,
І камейшыўся сціпла радок,
Нават птушкай цяпер не суцешыш -
Я да ніткі, да сподняй прамок.

У забор'і і там у заніўі,
Дзе вульіліся хаты сяла,
Эх, дарэмна табе пазваніў я -
Ты з вадою навекі сплыла.


Рецензии