Але ж то каханье беллю
Ці калі і пагляжу -
Не спасцісь ад зроку плену
І ад маяго крыжу.
А калі жадаю зорку
Ты падарыш мне луну.
І ад гэтага мне горка.
І я спытваю: чаму?
І ўсё так. І ладна вельмі.
І каханне быццам ёсць...
Але ж то неразуменне
Як у Хрыста далонях гвоздь
Свидетельство о публикации №110092102735