Я не ведаю, што пісаць,
Нехта ўсё напісау за мяне,
Застаецца толькі чакаць,
Слухаць спевы гаёў па вясне.
У ціхім шолахе белых бяроз,
У шапаценні кветак і хваль,
Я пачую званочкі рос,
Што скаваў невядомы каваль.
Я збяру іх і зберагу,
У таямніцах песень маіх,
Толькі я адна не змагу,
Бо пісаць патрэбна ўдваіх.
Удваіх з каханнем, з вясной,
Удваіх з шолахам дрэў,
Удваіх з хваляй рачной
Незабыўны пральецца напеў.
Паляціць у бярозавы гай
І заўецца між белых ствалоў.
Ен вернецца зноў, чакай,
Ды толькі ўжо бяз слоў.
На досвітку, у росным ранні,
Праспявае яго салавей,
Дзяркач прарыпіць на паляне,
А рэха паўторыць гучней.
Я не ведаю, што пісаць,
Нехта ўсё напісаў за мяне,
Застаецца толькі чакаць,
Слухаць спевы гаёў па вясне.
Чаканне
© Copyright: Лариса Коско, 2010
Свидетельство о публикации №110090200345
Свидетельство о публикации №110090200345
Рецензии
У меня ноутбук погас - это раз,
А на улице жара - это два,
И дипломы подошли - это три,
В общем некогда совсем - это пять, и шесть и семь! :-)))
Лариса Коско 12.07.2012 00:13 Заявить о нарушении
А на улице жара - это два,
И дипломы подошли - это три,
В общем некогда совсем - это пять, и шесть и семь! :-)))
Лариса Коско 12.07.2012 00:13 Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.