***
Зорачка, мая, далекая!
Золатка, маё, шаноўнае!
Ты - мая радасць, усмешка мая...
Ты тое цуда, а я - як дзіцяці!
Пяшчоту адчуўшы, змаўкаю у той час,
Калі усмешкай тваей незвычайнай,
Сэрца сціскаецца аж удвая...
Хоть і не ведаю, што нас чакае,
Якія там казкі напіша нам час,
Але ж я ведаю, сэрца жадае,
Каб самай каханай, адзінаю марай,
Ты, мая... БУСЯ=) была.
P.S. =Р
Свидетельство о публикации №110082803842