Is venit tum, cum aetas tua misere,
Cum dudum non est visis ut irt et curt.
Cum poplite subsоdens ante summa
Cum posse tantum aegroturt.
Is venit lente et spirat tarde,
Silenter et sic spisse, rythime,
Subjicet manii ad tuos brachios
Et abrumpet aer, quanto anima.
Et siccat lacrymae, evanescet nubes,
Tu subriges denuo in soli.
Is est invisibilis, quia indistincte
Fugert in caligine sine uni soni.
Is observat, servat ultra tua
Ex umbra, ex fenestra spectat,
Exspectat, donec summa franget tua
Ut iterum non dat efflat.
Non aestimas inquirere is vestigii pone tua
Qui abdes infra fragmenti ritus.
Sed is venit, nanciscet vulgo,
Cum poplite subsоdens solitus.
Лakrymator Латинская версия
© Copyright: Дорошко Владимир, 2010
Свидетельство о публикации №110073100507
Свидетельство о публикации №110073100507
Рецензии