Odszedl dzien, ubylo nowych kres Sergiusz Jesienin

tlumaczenie z rosyjskiego na polski,
link do strony rosyjskiego oryginalu:
http://feb-web.ru/feb/esenin/texts/e74/e74-148-.htm

Sergiusz Jesienin (1895 - 1925)

                  *     *     *

Odszedl dzien, ubylo nowych kres,
Znow sie posunalem do zachodu.
Lekkim ruchem bialych rak i rzes
Tajemnicy lat rozcinam wode.

W sinej* strudze losu niby czar
Wciaz szumowin chlodnych bije piana,
I przyklada pieczec niema rana
Falde nowa u zmarszczonych warg.

Z kazdym dniem sie obcym staje juz
I dla siebie i dla kogo czesc kazala.
Gdzies tam w polu czystym, w miedzach zorz,
Oderwalem cien swoj, snadz, od ciala.

Nieubrana wprost odeszla gdzies,
Odebrawszy zgiete me ramiona.
Gdziebadz teraz jest daleko ona
I innego uscisnela piers.

Moze byc, chwytajac sie wciaz don,
Ona o mnie calkiem zapomniala,
I, utkwiwszy wzrok w posepna ton,
Faldy warg i ust przez to przebrala.

Jednak zyje dzwiekiem dawnych lat,
Co jak echo bladzi za gorami.
Wiec caluje mdlymi juz wargami
Czarnym cieniem wytlaczany kwiat.

1916 r.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

*  siny (poet.) — (1.1) niebieskofioletowy;
(1.2) ciemnoniebieski. Patrz takze zrodlo:
https://pl.wiktionary.org/wiki/siny 
https://sjp.pl/siny