Я пачынаю дзень захутаны ў фальгу.
Мне стала цесна ў асяроддзі стрыманасці.
Ужо вядома, што вынахад знайсці я не змагу
Пакуль я не абяруся з стану паралізаванасці.
Спатканне...спатканне як свята, як свята для мяне..
Я не ўбачу...не ўбачу больш цябе...
Вярніце мне рукі, вяртайце мне рукі...
Гэта болей за мяне, гэта болей за мяне...
Гэта болей за мяне, болей за мяне...
Адпачываешь...як сонца..
Шлях мой бясконцы...
Па трухлявых дахах слізгаюць палоскі святла.
Можна сядзець тут цэлы дзень і назіраць за перасоўваннямі.
Безаблічны вецер спрабуе перавярнуць нябеснае кола.
Раскінутыя гукі цякуць струменнямі.
Рук
© Copyright: Змицер Лавров, 2010
Свидетельство о публикации №110071701111
Свидетельство о публикации №110071701111
Рецензии