Край мой, любый!
За ракою дзевка жыве
Чэраз рэчку вузки масток
А над хаткай уецца дымок.
Па масточку к ей я хажу
У вочы галубыя гляжу
Сэрцам и душой пакахав
З той пары яе як пазнав
Там, за рэчкай, дзивный лужок
Каля сцежки сена стажок
Кветки на лужку тым растуць
Дзевки з их вяночки плятуць
Край ты, любы, мой дараги
Я цяябе кахаю завжды
Вечна ты жыви, расквитай
Беларуски родный мой край!
Свидетельство о публикации №110052508589