Пра жыццё

Стаю на плошчы. Вакол нікога.
Засталіся адны сляды, менавіта,
Апошняга мітынга года.

Сяджу ў нядзелю я дома.
Па тэлебачэнню як заўсёды
Рэальнага няма нічога.

Пытаюся ў сяброў я сёння:
"Што бачыце вы вакол сябе?"
Адказы няўцямліва сумныя:
"Разруху, дый толькі мае
Лістоўкі з усёю праўдаю
Недарэчнай сваёй грамадзе..."

Турбуе ўсіх у народзе
Пытанне: "А хто вінаваты?"
І хутка ўжо быць свабодзе..
Таму што адказ панятны.


Рецензии