Замалёука

Мая зямля пад белымі  крыламі.
Мая зямля за сумнымі вачамі.
Мая зямля - калыска ваяроў
І непахісых мужных каралёў.

Бабуля, запалі святло у печы.
Хай будзе гэты дзень адвечна
Працяты шчасцем і святлом,
Працяты сонцам і дажджом.

Старая, сядзь на лаву,
адпачні мо,
І сын твой хутка вернецца да дому.
І прынясе цудоўну навіну:
Волю зямлі набытую ў вайну.

Дай крыж святы няўмольным абразам,
Крыху пагутары ты з імі сам-насам.
Прачысці голас злёгку свой старэчы
І малака налі кату ля печы...


Рецензии