Нечюн коклеринъ агълай, севимли Къырым?

Нечюн коклеринъ агълай, севимли Къырым?
Насыл кедерден башлай йырлагъан йырынъ?
Салкъын Салгъыр сувлары шырылдап акъа,
Ах, Къырым, сенинъ алынъ гонълюмни якъа.

Ёрулгъан топрагъынъда къурула эвлер,
Амма оларны урып, йыкъалар еллер.
Бакъ, сен, къарышып кете, джоюла яшлар!
Гонълюнъе атып кескин, къайралгъан ташлар.

Кедерлеткен суаллер акъикъатен чокъ,
Оларгъа да джеваплар тапылгъаны ёкъ!
Айтчы, сен, Ана-Юртум, не олды санъа?!
Нечюн бойле де агъры ве аджджы манъа?!

Насыл къара копеклер афырыр даа?
Эм «Понаезжали», — деп багъырыр санъа?
Насыл кин бир хасталыкъ япышыр энди?
Зельзеледей еринден тепретип сени?

Козьлеринъ даа насыл белялар корер?
Насыл бир орюмчеклер такъдиринъ орер?
Ким даа олурмыз биз, айтчы сен, Аллам?
Джевапсыз суаллерден пек къоркъам, аман.

Де озьбек, де украин, де къазакъ олдыкъ,
Де чечек киби ачтыкъ, де агълап солдыкъ.
Нечюн джоюлып кете шу Номанларынъ?
Не ерде учып юре Аметханларынъ?

Нечюн коклеринъ агълай, севимли Къырым?
Насыл сатырдан башлай мунълу йырларынъ?
Ах, анълармы татарлыкъ шу къасеветинъ?
Ёкъ олурмы къаранлыкъ башынъдан бир кунь?!

Ноябрь 24, 2007 с.