Калі вашы вокны выходзяць на вуліцу,
Дзе зграя машын няспынна гудзе,
Я так вас шкадую, мае незнаёмыя,
І спачуваю, як родным і як сабе.
А стомлены сон ізноў пахне атрутаю
І тонкае шкло не бароніць, не!,
А ў доме насупраць спяць з еўрапакетамі
І зайздрасць на сон іх заўсёды бярэ.
І я ненавіджу машыны, аўтобусы,
Тых, хто не спіць чамусьці яшчэ,
І плачу, шкадуючы вас - незнаёмыя,
Паверце, нават больш, чым сябе.
Калi вашы вокны выходзяць на вулiцу...
© Copyright: Ирина Шабулдаева, 2010
Свидетельство о публикации №110032700021
Свидетельство о публикации №110032700021
Рецензии