Птушка
Як хуткая зорка,
І гук вышыні расстаецца са мной.
Але ж гэта праўда,
Прастору і свету ніколі не зліцца з сілай маёй!
Я ўся ў палёце зімою і летам.
Лятаю у вырай,вяртаюся зноў,
Але ж ты ня марыў зусім жа аб гэтым.
Мой Край мы ўбачымся зноў!
Мой Край – край свету і прыгажосці,
Туды я лятаю кожнай вясной.
Абойдуць старонкай усе нас нянасці, і
Ў небе спатканемся разам з табой!
2005г.
На родном белорусском языке.Посвящено моей бабушке,Арбузовой Евгении Иосифовне.
Свидетельство о публикации №110032607305