***

Разгарні сваё сэрца, як кнігу.
І тады зазіхаціць яно кропляй расы
на ранішнім сонцы,
а літары-пачуцці, пераліваючыся,
сыграюць мелодыю радасці-
радасці зямной і нябеснай,
лёгкай, як аблокі,
мяккай, як маладая трава,
і празрыстай, як крынічная вада.
У перазвонах  тых гукаў
ты адчуеш  непераадольнае жаданне жыць.
Толькі  разгарні сваё сэрца.


Рецензии
Прыгожа. А галоўнае - усяляе аптымiзм.

Надежда Стариш   17.03.2010 23:45     Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.