Синеокий малыш

 
Сiнявокi малеча (http://www.stihi.ru/2015/01/05/6176)
    Сiнявокi малеча
Клавдия Семеновна
                Майму маленькаму замежнаму ўнучку

Хваля бераг азёрны люляе бясконца -
Калыханкавы вечар.
На руках засынае маленькае сонца,
Сінявокі малеча.

Да пляча прытуліў залатую галоўку
Дарагі чалавечак.
То ўсміхнецца, то схмурыць русявую броўку
Сінявокі малеча.

Я анёлка трымаю. I ў сэрцы малюся
Аб наступнай сустрэчы,
Каб наведаў бабулю сваю ў Беларусі
Сінявокі малеча.

А ў грудзях аж ад радасці цесна дыханню,
Як у ладкі заплешча,
Ручаняты працягне зімоваму ранню
Сінявокі малеча.

На сваёй, зразумелай яму толькі мове
Нешта, родны, шчабеча,
Столькі дорыць забавы, уцехі, любові
Сінявокі малеча.

Спіць анёл на руках. І душа замірае,
Ад пяшчоты трапеча.
Шчасце, што даражэй абяцанага раю -
Сінявокі малеча.


ПЕРЕВОД с белорусского Г. Рудаковой
 
***

Волны качают берег озёрный,
Колыхают камыш.
На руках засыпает маленькое солнце,
Синеокий малыш.
 
У плеча притулил золотую головку
Дорогой человечек.
Ангелочка качаю. И у сердца молюсь
о дарованной встрече.
 
А в груди аж от радости тесно,
Представляю, как скоро ручонки
Ты протянешь к подснежникам вешним,
Синеокий мальчонка.
 
На своём, лишь понятном тебе языке
Что-то родное щебечешь,
Столько даришь забавы, утехи, любви,
Синеокий мальчишка.
 
Ангел спит на руках. И душа замирает,
От нежности трепеща.
Счастье, что дороже обещанного рая –
Качать малыша.