Беларуская зiма 2 вершы

1.

Зiма  скавала  рэчак   бег,
Iльдом  пакрыла  лужыны  старанна.
Цалуя  дрэу  ласкава  раны,
схавала  iх   у  iскрысты  снег.

У  новай  вопратцы  абшар
працягвае  да  сонца  голле.
И  раптам  стала  наваколле
адлюстраваннем  нашых  мар.

Цудоуныя  насталi  днi,
i знiкла  з  сэрца  злая  скруха.
I льецца зiмнi звон у вуха
чароунай  гэтай  цiшынi.

2.

Выпау у полi чысты снег,
радуюць  нас  сонцам  днi.
Тройкi   у  санях   хуткi   бег
не  парушыць   цiшынi.

Бьецца  ветрык   у  мае  вуха,
слепiць  вочы  наваколле,
уляцела  з  душы  скруха,
iнеем  заззяла  голле.

У  срыбра  з  iскрами  абшар
апрануу  мароз  старанна.
Кругам   галава  ад  мар,
загаiлiсь   у  сэрцы  раны.


Рецензии