Агеньчык
Сыпле снегам у твар завіруха,
У маёй хаце агеньчык гарыць,
А на вёсцы, маркотна і глуха.
З працы шыбка да хаты бягу,
Быт у хаце зусім небагаты,
І з вачэй адганяю слязу,
Вось і спуск паказауся пакаты.
Той агеньчык, што у родным акне,
Мяне грэе лагодна, пяшчотна,
Да сябе ён заусёды заве,
Хоць халодна у жыцці і турботна.
Да яго я бягу усё хутчэй,
Я прыйшла, і цяплей мне на сэрцы,
І нічога няма даражэй,
Чым агеньчык у родным акенцы.
На Зямлi, хутка пройдзе мой час,
І не стане мяне у гэтым свеце,
Да акенца вярнуся не раз,
Хоць не будзе мяне на планеце...
Свидетельство о публикации №110011005201
Григорьев Фёдор 15.01.2010 11:57 Заявить о нарушении
Вас также с прошедшими праздниками! Всего-всего доброго и давайте не забывать друг друга!
Инесса Ивановна Яковлева 16.01.2010 01:51 Заявить о нарушении