Круціцца у чэрапе думка -
Навошта мне быць беларусам?
Чаму не расейцам ці немцам,
Чаму не індэйцам ці прусам?
Ды ўвогуле, дзе тая розьніца,
Што паміж намі ляжыць?
Чым лепш я ці горш за маскоўца,
Ці варта нам рознымі быць?
Нехта гаворыць: "Ты той,
На сьвет дзе зьявіўся ты з крыкам,
Дзе маці й бацька жывуць,
Дзе ніхто на саб'е з панталыку.
Хтось іншы адмаўляе:
Заўсёды будзеш тым,
Кроў чыя у цябе,
Твае бацькі былі кім.
А трэці скажа нам,
Што кім захоча быць,
Тым ён і будзе,
Што з шляху нам яго ня зьбіць.
Уставіць чацьверты
Й сваё меркаваньне,
І пачынаецца ізноў
У тэрмінах бадзяньне.
Колькі іх ня слухаю,
Сэнсу я ня чую,
Можа, нешта прапусьціў,
Сам з сабой мяркую.
Навошта мне тыя развагі,
Патрэбен ці роздум мне той,
Калі сам я ня бачу ў ім сэнсу,
Але ж няма згоды з сабой.
Што я
© Copyright: Всеволод Черный, 2010
Свидетельство о публикации №110010907902
Свидетельство о публикации №110010907902
Рецензии