Трох па роднаму
Што гэты хлопец з глузду з’ехау:
Я не люблю сямейку П’ехау
І усе маззгі, пры намсі, пры сябе.
Хоць я і беларус, но гэта мова
Мяне кранае не той стараной,
Радней трасцянскіх словау строй
І сакратарская паволная размова.
Я ведаю толькі, што мой Прэзідэнт,
Навокал, кахаючы лыжы,
Аддасць усе магчымыя крыжы,
Каб згладзіць гэты інцыдэнт.
Давайце скажам мы сябры,
За гэта вялікі дзякуй!
Не трэба нам другой падзякі -
“Thank you” нам скажуць усе зубры. (Ад Свіслачы і да Бярозы)
Во мова, я забыу яе зусім!
Свидетельство о публикации №110010700912