У лесе жыў сярод звяроў -
І ад тугі ажно зароў.
У вёсцы жыў сярод людзей -
І плакаў, плакаў кожны дзень.
Цяпер у горадзе жыве -
Штодзень то плача, то раве.
Неприкаянность
© Copyright: Анатоль Кудласевич, 2009
Свидетельство о публикации №109121606696
Свидетельство о публикации №109121606696
Рецензии
Што так, дык так...
Заўжды чагосці не хапае
Таму, хто розуму не мае.
Сярод людзей,сярод звяроў,
Нідзе не мае ён сяброў.
Таму не скача ён,а плача,
А поруч крочыць няўдача.
Алена Дзея2 10.11.2018 23:11 • Заявить о нарушении
Заўжды чагосці не хапае
Таму, хто розуму не мае.
Сярод людзей,сярод звяроў,
Нідзе не мае ён сяброў.
Таму не скача ён,а плача,
А поруч крочыць няўдача.
Алена Дзея2 10.11.2018 23:11 • Заявить о нарушении
Дзякуй за водгук:)) Але ў апошнім радку збой рытма. Адчуваеце?
Стихи На Заказ Кудласевич 04.03.2019 13:34 Заявить о нарушении
Стихи На Заказ Кудласевич 04.03.2019 13:34 Заявить о нарушении