Прафесару
Мы сядзелі на ўдумлівай лекцыі,
А за шыбай звінела зіма.
І разумныя Вашы канцэпцыі
Цяжка грукалі ў костку ілба.
Мы глядзелі на дошку і формулы
Адкрывалі нам казачны свет,
І з наступствам закона чарговага
Непазьбежна цягнула на снег.
Што цяпер пажадаць Вам – не ведаем,
Бо здароўя жадаюць усе,
Шчасьця, грошай, каб Вашым даследванням
Непазьбежны быў посьпеха свет.
Самых лепшых студэнтаў, разумных Вам,
Раз у сто гэтак лепшых за нас.
І каб шчырыя Вашы канцэпцыі
“Праглыналі” бы хлеб або квас.
І няхай кожны год светлай восенню
Не стамляюцца Вас віншаваць.
Энергічным застацца Вам, моцным, бы
Адвечныя Вам дваццаць пяць!
Свидетельство о публикации №109120900552