Дом здрады

ДОМ  ЗДРАДЫ

Стаіць дом, нібы мурашнік: калідоры – норы.
Ходзяць-бродзяць чалавекі, па-асобку – добры нораў,
А сукупна – нораў страшны.

Не мурашкі ўсё ж, а – людзі, і, як кажуць, свету суддзі.
Цэлы дзень яны пры справе: справы злева, як і справа,
Зззаду, спераду і зверху – аж звіняць напругай нервы.
У бясконцых калідорах-норах: дзверы, дзверы, дзверы…
Штосьці там «мурашкі» робяць,
Нібы робаты на радасць інжынеру:
І снуюць узад і ўперад, а дакладней – існуюць!
Людзі гэта? Не! – мурашкі: разварушацца – жывыя!
Плодзяць дзетак ды за хабар ці за пляшку
Брэшуць, гаўкаюць і выюць…

Домам Здрады называецца такое.
Тут наўрад ці хто кагосці супакоіць,
Бо аднойчы на я на вочы свае бачыў:
Чалавека гналі ўпрочкі, нібы клячу.
Чалавек прыйшоў з бядою – і забегаў па пакоях,
Ён у шчыоым захапленні ірвануў да іх насустрач
За спагадай-разуменнем:
-- Алібастры, -- чуе, з дустам!
Просіць хлеб – даюць каменне.
Разламі хоць рэбры с хрустам,
Там, дзе сэрца – месца пуста.
Ён туды-сюды і – На!
Натыкаецца: сцяна!
І знайшлося тут адно
Сэрца чулае – акно…
На дзесятым паверсе…
             Сёння краты там па версе.


https://www.amway.ua/ (Логин для входа - ANAVER)