Игра в жизнь

   
ГУЛЬНЯ Ў ЖЫЦЦЁ

Жыццё – гульня! Вялікая гульня!
І хто ўсур’ёз гуляе – плача:
Паставіш на кульгавага каня –
Свой лёс наўрад ці перайначыш!

Жыццё – гульня: іграюць на пацеху
Герояў, блазнаў, голых каралёў…
Іграе рыцара ў сярэбраных даспехаха,
Хто сам каштуе меньш пяці рублёў;
Іграюць здраднікі на вернасць,
Ілжэц – гулец у справядлівасць,
Хлусня гуляецца ў праўдзівасць,
Апошнія гуляюць самых першых,
Палітыкі гуляюцца ў рэзервы,
І ўсё – іграецца на нервах.

Так, як вар’ят гуляе брытвай,
Натоўп гуляецца з уладай,
Хістае час ад часу трон,
Маўляў, мы зробім шыта-крыта,
А дурні пляскаюць у ладкі.

Суддзя гуляецца законам,
Закон гуляецца людзьмі:
Азарт! Запал! Ажыятаж!
А што ж ляжыць на коне? –
Душа! Ты паспрабуй яе вазьмі,
Калі ўзаконен гэткі антураж.

Святар гуляецца багамі,
Шайтиан гуляе святаром.
Блюзнерства ёсць: гуляцца ў Храме!
-- Валі валом! – крычаць,
гуляюць акаэмам:
“Правы качаць?” – “Маўчаць!”
За смерцю разбярэм мы,
Хто праў быў з нас,
Хто цалкам вінаваты?
Шкада, не закілзаеш час,
Бо ён гуляцца не аматар.