На белорусском языке
У 17-ым бедняк Сцяпан,
(мянушка – Пліс) з вялікай
Радасці крычаў у вёсцы Вострава:
-О велька-поле, велька-поле!
У нас будзе шчасце i доля.
Узнялася
На дыбкі - распушчаная воля.
Вялікае, без межаў, хоць
"велька-поле", ды горкая доля.
Узбаламуцілі... народ
У калгас загналі згруділі,
У жару, як статак скучаных авечак,
Рэвалюцыйнай,
разгульнай вольніцы канец.
І у 33-ым, на хлебанарыхтоукі
Спешна спушчаны быў, дадзены
Яшчэ адзін, паўторны план,
Вялікімі
Аматарамі чалавека-дзён i нормаў.
Выграблі i пад чыстую –
Вымелі, не засталося на пракорм.
У 17-ым бедняк Сцяпан
© Copyright: Борисов Геннадий Витебск, 2009
Свидетельство о публикации №109111805609
Свидетельство о публикации №109111805609
Рецензии