Марф

Ты не ведаешь напэўна,
Што за дзiуны марф такi.
Табе адкрыю патаемна
Я старадаўнiя радкi…
      Паданне ёсць у нашым краi,
      Што кожну ноч, у познi час
      Чароўны марф кружыць над намi,
      Калi ўжо агонь пагас.
      Гэта дзiвосная iстота
      Жыве у нашых добрых снах.
      Калi салодкая дрымота
      Ужо адчуваецца ў вачах,
      Ты ведай, гэта марф старанна
      Стварае новы дзiуны сон.
      Яго каханка, ночка-панна,
      Раскрыла зорны парасон…
Адкажаш ты, што я прыдумаў
Усе ад пачатку да канца.
Магчыма так. Хацеў пабавiць
Я казкай добрага хлапца.


февраль,2009


Рецензии