Часткашостая
А дзецюкi услед за бацькамi,
Не пажадалi крочыць.
Пайшлi усе рознымi шляхамi,
Нiхто за тым не сочыць.
I зараз у цемры небыццi,
Пад гэты час блукаюць.
I тое, што бацькi iх мелi,
Яны нажаль не маюць.
Пад час як iх бацькi – выходцы,
Абплылi цэлы свет у лодцы.
Сыны засталiся на мелi,
I так яны не зразумелi,
З чаго усё здарылася гэта.
Свидетельство о публикации №109070604355