Нібы вяселка ў дзень даждлівы
Уразіў нас мастак навук
Узляцеў, успархнуў ён нібы лебедзь
Ніхто не дыхаў нават ўслых.
У прыклад нам яго таланты,
І нашы хоча ён раскрыць
Спяваем ўсе і пішам вершы
Адпачываць умеем, жыць!
Прафесар паважаны самы
Да роднай мовы прывучыў
Хай быў бы ён заўседы з намі
Ды нас гісторыі вучыў
Але заканчваюцца песні
І на душы стае сумней
Мы засталіся б з ім навечна
(Запомнім мы яго навечна)
Няма Шыбекі разумней!
30.04.2008
Пасвячаецца Паважанаму прафесару Захару Шыбеку.
Захар Шыбека
© Copyright: Устимчук Светлана, 2009
Свидетельство о публикации №109061802482
Свидетельство о публикации №109061802482
Рецензии