Мае жыцце

З блакiтнага краю сiвой Беларусi
Ад шчырага сэрца вiтаю цябе!
Гадоу маiх шмат тут у шчасцi i смуце
Уплыла павольна па сiняй Дзвiне.

Тут я нарадзiуся, но жорсткая сiла
Убегчы ад гэтуль прымусiла маць!
Гарэу за вагонным акном горад мiлы, -
Апошнi цягнiк не жадау уцякаць!

Па рэйках чугунцы iшлi эшалоны
З радной Беларусi далей на усход.
I у кожнай цяплушцы, у кожным вагоне
Жанчыны i дзецi - галодны народ.

Бамбiлi дарогу фашысткiя каты.
Гарэлi зямля i лясы, i палi.
Пылалi заводы i родныя хаты.
Разбiты у шцэнт красауцы-гарады!

А потым - Урал i халодныя зiмы.
Куточак - прытулак, што людзi далi.
Вайсковы завод, дзе матулiчка Сiма
З рання да пауночы рабiла у пылi.

За гэткую працу - кавалачак хлеба,
Што у хустцы да хаты лiш можна данесць.
Ды трошачку супа, у якiм тлуст i не быу.
А дзетачкi дома - iм хочацца есць!

Мiнулi гады i цудоунай пабедай
Завершылась гэта пракляцця - вайна!
I зноу варацiлiся у горад свой светлы -
Вось вулiца наша, - а хаты няма!

I бацька звярнууся з вайны гэтай жорскай -
Паранены увесь, але усе жа - жывы!
Прайшоушы на фронце крывавыя версты
Да сцен старой Прагi, ад гора сiвы.

А потым мы жылi у горадзе нашым.
Раслi разам з iм аж паусотнi гадоу!
Тут сталi дарослымi дзетачкi нашы,
Тут мы пахавалi любiмых бацькоу.

Тут кожная вулiца - памяць навекi: -
Тут жыу, тут вучыуся, а там працавау!
Там дзецi жылi, а насупраць калегi,
А тут па бульвары - з сябрамi гуляу!

Январь 2001