Калi у душы тваей маркота
І зноў не спіцца ў начы,
Ці гложа сэрца адзінота
І сумна так, што хоць крычы…
Не трэба лес свой вінаваціць,
Ці ў віне тугу тапіць…
Жыцце свае дарэмна траціць,
Каб зноў не ведаць, што рабіць!
Звярнісь з малітвай да Ісуса
І раскажы пра ўсе, не той…
Паможа збегчы ад спакуса,
Дасьць мір душэ ен і спакой…
Свидетельство о публикации №109052501210