Вядзьмак

Памерлых Дух
Водар пажухлага лісця...

Вялікая вільготнасць..

ты ідзешь ноччу на возера,

каб адчуць незнаемасць..

 

незвычайнасць сваёй мітусні...

неапраўданасць будучых ахвяр...

калі марышь быть каля цеплыні..

здолен сэрца аддаць за свой дар...

 

ты ведаешь таямніцу часоў..

змяняешь ролі свае..

 і бяжыш ад тых галасоў,

што чуваць ад болю у галаве..

 

ты сам пайшоў гэтым шляхом..

цемра схавала цябе..

а ты, удзячнасць колькі слоў...

за тое, што зноў у пустаце...


© Copyright: Памерлых Дух, 2009
Свидетельство о публикации №109051200226
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Памерлых Дух
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Памерлых Дух