Зіма. Зачараваная ў полі
Стаяла белая таполь.
І ўспамінаю я міжволі:
“Паэзія – боль”...
Па што паварушылі вы былое?
Было мне добра, а цяпер...
Была паэзія без болі,
Але была і ад яе.
Зіма. А мне ніхто не дасць адказу.
Хто ведаў, той даўно паснуў.
Каб пасля восені адразу
Вясну!
Па што паварушылі вы былое?
Шукаю нешта – не знайду.
Была паэзія без болі,
Але калі была? – у вясну...
Кал была? у вясну...
© Copyright: Таццянка, 2009
Свидетельство о публикации №109022702188
Свидетельство о публикации №109022702188
Рецензии