Фарбы Радзiмы

О  ветрыку свежы, скажы там каханцы,
Як  гэты свет -  салодкi i любы!
                У.Жылка

Лазурнае неба i жоутае лiсце грае,
Вецер шумiць,  з галiнак яно знiкае.
З ранiцай сустракаюсь у цiшы , думак мрой…
Цябе прырода, як мацi  люблю,
Тваi  казкi , зарнiцы з  туманам кахаю,
Дзiуны прастор i яскравасць праменняу,
Сонца шчырае дарыць iмгненне…
Любы водар хвоi , пячонага хлеба,
Крануцца б далоням сiняга неба,
Прайсцi басiком,  iскупацца у расе,
Сiнь васiльковага мора у красе…
 Радасць пачуць у спакоi  сусвета,
Адчуць прыгажосць, як усмешку дзiцяцi,
 Крылы расправiць, парыць у вышыне,
У думках упадобiцца той немауляцi,
 Ясна каханую сэрцам  успрыняць.
З*яднацца з Радзiмай чыстай душою,
Проста адчуць  асалоду пазнання Свету,
Як рэчка з крынiцау збiраючы воду,
Iмгненнi святла,
                пазычаныя з небыцця,
Невычарпальныя,
                Бяздонныя,
                Бясконцыя…