Закаханая!

Я люблю, Беларусь мая родная,твае рэкi , лясы i палi .
Я люблю цябе улетку i увосень,i калi прылятаюць буслы.

Усё люблю я у зiму студзёную,як дарогi , дамы замяце,
I прыеду у родную хату,растапiушы снягi да цябе.

Я люблю цябе, мiлая, любая,як матулю, што свет мне дала.
Я люблю, як вясну сваю першую,што у сэрдца любоу прынясла.

Закаханая я , закаханая,у бярозы i клёны твае,
Яны дораць мне сiлу вялiкую,калi горка i моташна  мне.

Я туманы люблю твае шэрыя,дываном што кладуцца к нагам,
Ад вачэй, закаханых хаваючы,што прыйшлi мілавацца к стагам.

Я люблю гарады твае шумныя,дзе жыццё ключом б,е цераз край,
I дамы, там дзе вокан незлiчана,i у кожнай кватэры свой Рай.

Я люблю твае вёскi далёкiя,з пахам дыму i смачных блiноу,
Бачу бацьку i мацi на сцежачцы,што чакаюць дачушку дамоу.

У хаце добра i шчыра натоплена,манiць печ цеплынёй i баршчом,
Толькi тут, на Радзiме, у родзiчау,адагрэюсь духоуным цяплом.

Адчуваю, што ты мяне любiш,як матуля, дзiцяцi сваё,
Накрычыш на мяне, прыгалубiш,бо я толькi тваё i тваё.

Беларусь - ты Радзiма родная,нарадзiуся тут першы мой верш,
Да зямлi табе, пакланюся я ,i не мае любоу мая меж!!!