Мая малітва
Там, дзе шэрыя дахі касцёлау,
Там, дзе ціхая песня дубрау.
Там краіна мая і Радзіма,
Якой сэрца сваё я аддау
Там палеткі лясы і азёры
Каля Нёмана разляглісь,
Не шуміць там Чорнае мора,
Але жытняя хваля шуміць.
Ёсць там горад з жаночаю назвай,
На рауніне прыгожай стаіць.
Маё першае там каханне,
Аб якім так душа мне баліць.
Мае думкі заусёды з табою,
Мая светлая Белая Русь.
Я насычан тваёю крывёю,
За цябе усё жыццё я малюсь.
Я малюся вялікаму Богу
Каб ты белай заусёды была.
І не трэба Радзімы другой мне,
І не трэба другога жытла.
Дайце толькі празрыстага неба,
І блакітных азёр чысціні.
Дайце смачнага жытняга хлеба,
І свабоды у гарачай крыві.
Каб пражыць усё жыццё на Радзіме
Пад сцягамі айцоу і дзядоу.
Каб знайсці супакой свой навечна
Сярод вечных зялёных лясоу.
Мая малитва
© Copyright: Андрей Буравский, 2008
Свидетельство о публикации №108102104581
Свидетельство о публикации №108102104581
Рецензии
" Горад з жаночаю назвай" напэуна Лiда. Цi памыляюся?
Ольга Бочарова 21.10.2008 23:07 • Заявить о нарушении
Ольга Бочарова 21.10.2008 23:07 • Заявить о нарушении