Л Ю Т Ы
Час прайшоу, адбiу у бубен Студзень,
сонца лезе след Вясны шукаць
i прачнууся раззлаваны Люты
коней да сустрэчы аб~язджаць.
Сiлы шмат, але дарэмна, Люты,
упартых з перастою не утрымаць -
рвуцца i разносяць цябе конi,
белымi вiхурамi ляцяць.
Наравiсты, з ветрам уперагонку,
без дарог i сцежак - нацянькi,
абляцяць палi, лясы i гонi
i прымчаць да соннае ракi.
Капытамi бiць пачнуць iльдзiны,
как глынуць студзенае вады.
-Нельга пiць i гонiць коней Люты
ад бяды, не убачыушы Вясны.
Ен са злосцi то трашчыць марозам,
то раве буранам - не суняць,
снегавыя гурбы носiць круцiць
i мяце, што свету не вiдаць.
22.02.2001
Свидетельство о публикации №108100503354