Размова з Восенню

Настачка
Ты мне абрыдла, Восень!
Прашу прабачэння, але...
Так часта мы што-небудзь просім...
Восень, ты зразумей мяне:

Мне так надакучыў стан
Душы маей і здароў’я!
Ен ужо зусім дрэнным стаў
З прыходам Твайго надвор’я!

Я ведаю, Лета змарылась...
Твая ў гаспадарцы патрэба...
Ну колькі,скажы на міласць,
Хавацца пад цеплым пледам?!

Трошачкі дзен яскравых
Даруй нам, каб зноў усміхацца,
Табой так старанна схаваных,
Не буду тады я злавацца!


© Copyright: Настачка, 2008
Свидетельство о публикации №108091801335
Список читателей / Версия для печати / Разместить анонс / Заявить о нарушении
Другие произведения автора Настачка
Рецензии
Написать рецензию
Другие произведения автора Настачка