Туга па Беларусi
Турботны лёс і час.
Расстанне – вырак долі.
Успомняцца не раз
Буслы на жніўным полі.
Абудзіцца туга
Самотай і сумневам.
І ажыве тайга
Палёў даспелых спевам.
Той спеў у сон плыве.
Забыцца немагчыма.
У кожным з нас жыве
Маленькая радзіма
Расстання горкі смак.
Сумую і журуся.
Нішто не светла, як
Туга па Беларусі!
Свидетельство о публикации №108090100777