Сонца нам дапаможа

Маўклівы пануры ранак
Чорныя хмары па небе паўзуць.
Выйду я з хаты,
       сяду на ганак.
Подыхі ветру
       вопратку рвуць...

Недзе ж там за аблокамі
       вельмі далекімі
Сонейка ззяе, гарыць...
Як жа нам, абяздоленым,
       тое што недазволена
Зноўку ўзяць ды здабыць?


Рецензии