Мара

Мая мара жыве праз гады
І адтуль я чэрпаю сілы,
Што малюю святло ў душы
Сагравае яно на чужыне.
Абяцаю табе жыццё
І скарынку духмянага хлеба
Яшчэ рана ісці ў забыццё,
Не прымае нас чорная глеба.
Прытулюся да пляча твайго
І забуду , што мір знявечаны
Мы кахаем адзін аднаго
Мы стрываем і станем лепшымі!!


Рецензии