Tog dagi uyda

       Tog’dagi uyda.

       Shamol turdi dahshat naqadar,
       Qor quyunni qildi chirpirak.
       Yomg’ir quyib paydarma- paydar,
       Dovul qoqdi momaguldirak.

 
       Derazada turgan shag’amni,
       O`chirdiyu oniy bir suron.
       Olis uyda yiroq kulbamni,
       Tomlarini uchirdi bo`ron.

 
       Ne qilardim hammaga kelgan,
       Ko`rgilik shu: nadomat, afsus.
       Hisor tog’da bilmagan-bilgan,
       Tayyorgarlik ko`rmagan maxsus.

 
       Taskin topmay ko`nglimga huyt-hayt,
       Yomg’ir tunda bo`ldim ovvora.
       Tog’ yo`lidan qarasam bir payt,
       Tashqarida o`zga manzara.

 
       Yo xudoyim ne hol ittifoq,
       O`zni sezdim kaltabin, omi.
       Qandoq bo`lsa turardi shundoq,
       Hashamatli uylarning tomi.

 
       Kimga aytay bundan arz-da'vo,
       Men yurtimning tog’u-toshida.
       Hamma dardni nahotki xudo,
       Kambag’alning solsa boshiga.

 
       Bu xo`rlikdan qichqirgum purg’am,
       Kimga kerak bu nash'u-namo;
       Ovoz yirtib hayqiray desam,
       Bulut bilan to`silgan samo!
       2005.