(перевод с полького Надежды Далецкой)
Солнечной пылью дорога,
В мареве белый мой дом.
Ветер мне сердце потрогал
И смутным истаял сном.
И было окно в том доме,
В прошлое милый пунктир.
Взгляд мой, как снег невесомый,
В тихий далёкий мир.
Может, одна там лишь дата,
А может, там целый век.
Знаю одно: там когда-то
Белейший выдался снег.
И в голубой круговерти
Вновь заискрился мой дом.
Грусть прилегла мне на сердце
Хлопьями белыми, сном.
Юлиан Тувим. Напоминание
© Copyright: Надежда Далецкая, 2008
Свидетельство о публикации №108051502801
Свидетельство о публикации №108051502801
Рецензии
оригинал
JULIAN TUWIM
PRZYPOMNIENIE
Miałem słoneczny gościniec
I biały, cudny dom...
Smutno jest sercu mojemu,
Smutno jest moim snom...
I było okno w tym domu
Za dawnych, dobrych lat,
Patrzałem sobie, patrzałem
W daleki, cichy świat...
Może tam byłem dzień jeden,
A może cały wiek...
Wiem tylko, że kiedyś rano
Bieluchny opadł śnieg.
I śnieżnie, biało, dziecinnie
W słoncu się śmiał moj dom!
Smutno jest sercu mojemu
I dawnym, białym snom...
Надежда Далецкая 12.10.2011 12:47 • Заявить о нарушении
JULIAN TUWIM
PRZYPOMNIENIE
Miałem słoneczny gościniec
I biały, cudny dom...
Smutno jest sercu mojemu,
Smutno jest moim snom...
I było okno w tym domu
Za dawnych, dobrych lat,
Patrzałem sobie, patrzałem
W daleki, cichy świat...
Może tam byłem dzień jeden,
A może cały wiek...
Wiem tylko, że kiedyś rano
Bieluchny opadł śnieg.
I śnieżnie, biało, dziecinnie
W słoncu się śmiał moj dom!
Smutno jest sercu mojemu
I dawnym, białym snom...
Надежда Далецкая 12.10.2011 12:47 • Заявить о нарушении
На это произведение написаны 2 рецензии, здесь отображается последняя, остальные - в полном списке.